Elmas kesimi, hayal gücü, beceri, eğitim ve sabır gerektiren, çok hassas bir iştir. Eski zamanlarda elmaslar kesilmeden bırakılırdı. Montürlerinin derinliklerine yerleştirilip sadece üst yüzeylerinin yumuşak parlaklığı dışarıda kalırdı. Bu yüzden eski zamanlarda elmaslar karanlık ve gizemli gözükürdü. 14. Yüzyıla gelindiğinde sanatkarlar, taşların ışık saçması için gerekli olan karmaşık kesimi ve cilalama tekniklerini araştırmaya başladı. Eski zamanda bulunan tüm teknikler halen günümüzde de geliştirilmektedir. Ayrıca yeni elmas kesim teknikleri de bulunmaktadır. Günümüzde, kesim ustalarının geleneksel yöntemleri yerini, gelişmiş bilgisayar teknolojilerine bırakmıştır. Elmasın en özel kesimine pırlanta denir.

Pırlantanın değerini belirleyen 4 önemli faktör:

1- Cut Pırlanta kesimi

2- Clarity Pırlantanın berraklığı

3- Carat Pırlantanın ağırlığı

4- Color Pırlantanın rengi

PIRLANTANIN KESİMİ

Pırlanta kesimi, taşın simetrisi ve boyutlarıyla ilgili bir özelliktir. Kesim, pırlantaya ışıltı verir. Işığı kırma yeteneği pırlantanın parlaklığını belirler. Pırlanta kusursuz bir renk ve berraklığa sahip olsa da kötü bir kesim yüzünden mat görüneceğinden pırlanta kesimi, pırlantanın en önemli özelliği olarak addedilir. 4C içinde kesim, doğrudan insan elinin ürünü tek özelliktir, diğer üç fatkör ise doğanın eseridir. Pırlantanın yansıttığı parlaklık ve pırıltı, emdiği ışığı yansıtma yeteneğine bağlıdır. Pırlantalar genellikle 58 yüzeylidir (düz yüzey ya da yüz). Bu yüzler birbirini tam açıyla keser, birbiriyle orantılıdır. Bu da pırlantanın yansıttığı ışık miktarından tümüyle faydalanarak pırlantanın güzelliğini arttırır.

Kesiminin genişlik ve derinliği, ışığın pırlanta içindeki dolaşımını belirler. Bir pırlanta eşit boyutlarda ve simetriye sahipse ışık içeride her yüzeyden yansıyacak ve bir parlaklık ve pırıltılı bir görüntü kazanacaktır. Taş fazla derin veya fazla yassı ise ışık taşın alt kısmından kaçar ve pırlanta parlaklığını kaybeder.

Pırlanta rengi dediğimiz pırlantanın yansıtabileceği renk yelpazesidir. Pırlantalar, Amerika Gemoloji (Kıymetli Taş/Cevher Bilimi) Enstitüsü (GIA) tarafından belirlenen ve D’den (renksiz) Z’ye (sarı, kahverengi, veya gri) uzanan bir renk skalasına göre sınıflandırılır. D sınıfı pırlantalar, en beyaz değerli olanlarıdır.

Pırlantalar, aşırı ısı ve basınç altında oluşur ve diğer elementlerin zerreleri de bu oluşum sırasında pırlantanın atomik yapısına dahil olabilir. Dolayısıyla pırlanta içinde renk çeşitliliği doğar. Bu zerreler o kadar küçüktür ki “milyonda bir” ile ifade edilir. İdeal laboratuvar koşulları olmadan tek bir sınıfın belirlenmesi, bir uzman tarafından bile son derece zordur. Pırlanta rengi, kontrollü uygun aydınlatma koşulları altında yukarıdan aşağıya gözlemlenerek belirlenir ve sınıflandırılmadan önce gözlemin doğruluğunu saptamak üzere bir ana setle karşılaştırılır. Çoğu kişi pırlanta sınıflandırmaları arasındaki renk farklılıklarını ayırt edemez.

D: Tamamen renksiz (beyaz). En beyaz ve en nadir renk sınıfından bir pırlantadır.

E: Çok beyaz. Sadece uzman cevher bilimciler E sınıfı taşlardaki hafif renkleri saptayabilir. Ancak bu renk belli belirsizdir.

F: Renksiz/ beyaz. Sadece cevher bilimciler rengi saptayabilir. “F” renksiz sınıflar arasında en alt sınıftır.